MHS किस्सा - 4 : गुरु महिमा

Hmmmm........
तुम्ही माझ्यासंगे office पर्यंत आलात, पुन्हा सोडायची जवाबदारी माझी!
सलिम बरोबर चक्कर मारलीत, त्याचे म्हणणे होते :
"अब्बांचे फटके तर खायचोच घरी, पण school-ground वर खो-खोसाठी खलाटे सरांचेही फटके खायचो. पण याचमुळे वर्षातुन एकदाका होईना सगळे students व शिक्षक आमच्यासाठी टाळ्या वाजवायचे, कारण zonal व district ला आम्ही जिंकुन यायचो. हे तर झालेच पण वर्गातसुध्दा home work complete नसल्यामुळे तिथेही... फटकेच. अशाप्रकारे घरी, शाळेत व ground वर त्रिवार फटके खात आयुष्य फाटके न होता, engineer झालो. अब्बा व teachers ना प्रणाम व आभार आपल्याला track वर ठेवल्याबद्दल!!!"
(अरे या सल्या चे मला एक कळत नाही बांगलादेशी आहेकी काय? नुसता खा खा खातोय आणि तेपण काय तर मार, असुदेत पण तो आपला मित्र आहेना भावा)

मी तर पोहचलो, येरवडा-रेंज हिल्स-university-चर्तुश्रींगी-Symbi करत कमला नेहरु पार्क पर्यंत.
इथे मस्त मंदिर आहे - श्रीदत्त महाराजांचे. सुंदर      अक्षरात लिहीले आहे:

गुरूब्रम्हा गुरुविष्णु:
गुरूदेवो महेश्वरा
गुरु साक्षात परब्रम्ह:
तस्मैश्री गुरूवे नमः।।

सर्वांनाच गुरूपौर्णिमेच्या हार्दिक शुभेच्छा .

आता तुम्हाला इकडेच drop करुन मी निघतो, रस्ता लहान आहे मागचे गाडीवाले Horn वाजवत आहेत.
भिउ नकोस मी "कंसात" आहे, चला चालुद्यात तुमचे.

आज गुरूपौर्णिमेचा मुहुर्त म्हंटल्यावर तुम्हाला सर्व गुरुदनांची आठवण करुन द्यायला हवी, पण करुन कोण देणार मी तर निघालोय, तुम्ही स्वतःच ओळख करुन त्या व्यक्तीशी.

नमस्कार,
मी होते गेटटुला थोडीशी silent mode मध्ये. मला तुम्ही "भांडकुदळ" म्हणुन ओळखायचा.(आता ही सु की कु प्रसिध्दी तुम्हाला जास्त माहीत) हा बदल तुम्ही स्वतःच ओळखलात ना?
काय ओळखलेत का? मी गौरी फुटाणे। 
(पावसाचा माैसम आहे मस्त मसालेवाले शेंगदाणे घेतल गाड्यावरुन, अरेच्चा इथे फुटाणे पण आहेत. मराठी भाषाही आपली वळवाल तशी... :D मी वळतो.)
काल सलिम बरोबर चक्कर मारलीत तेव्हा शिक्षकांच्या आठवणी ताज्या झाल्या.
आता सुरुवात कुणापासुन करायची हा प्रश्न? विषयाला धरुन बोललेकी सर्व प्रश्न सुटतात.
गणित विषयाने सुरुवात करुयात आपण.(मी सांगितलेना भिउ नकोस मी कंसात आहे. इथे कुठलेही सर तुम्हाला गणित सोडवायला देणार नाहीत याची guarantee माझी. प्लिज continue...) तर मी बहुतेक सर्व सरांना का खटकायचे तेच कळायचे नाही.
मग ते वादे सर असोत की अडसुळ सर किंवा अगदी उंडे सर सर्वांची बोलणी खायचे. (बोंबला सल्या खायचा मार आणी ही खाते बोलणी,देवा कसली पोरं भरली आहेत या शाळेत) अडसुळ सर मला व अनुराधा तावरेला उभे करुन भरपुर झापायचे, सुरुवात ठरलेली- "तुम्ही स्वतःला फार शहाणे समजता.... इ.". Sorry नितिन एक गोष्ट सांगाविशी वाटते- अडसुळ सर आम्हालाना 'राज कपुर' सारखे दिसायचे.
दहावी-अ च्या वर्गाला होती gallary, अगदी stage च्या शेजारील LAB च्या वरचा वर्ग. इथेच Lunch break मधील डब्बा संपवुन गँलरीत आम्ही उभ्या असताना कुठल्यातरी विनोदावरुन आम्ही हसत होतो आणी तेवढ्यात शाळेच्या गेटमधुन आत येत असताना उंडे सरांनी आम्हाला बघीतले. (आता इथे आपण इतिहास काळाची गोष्ट करत असलो तरी कुठल्या ज्योतीषाची गरज नाही काय झाले असेल ते सांगायला) गणिताच्या तासाला आम्हाला उभे करुन ५-१० दहा मिनीटे तोंड सुख घेतले आणी आमचे oppositionवाले जे benchवर बसलेले होते त्यांची
मनातल्या मनात खो खो हसुन काय अवस्था झाली असेल ते तुम्हालाच ठाऊक. पुढील १-२ आठवडे तरी त्या शापीत gallery चा उंबरा ओलांडणे होणार नाही हे नक्की.
आता गणिताचाच विषय चालु आहे तर सांगते मला प्रकाश शिंदे व भोईटे सरांनी फार मदत केली. प्रत्येक प्रसंगी भरपुर मदत मिळाली, अनंत उपकार आहेत माझ्यावरती.
एक किस्सा - शिंदे सरांच्या tuition चा. एकेदा संध्याकाळी भरपुर जोराचा पाऊस होता; मी, गायत्री आणी चव्हाण आम्ही तिघीच क्लासला बाकी कुठल्याच मुली आल्या नव्हत्या फक्त मुलेच. त्यात पुन्हा light गेली, आम्हाला फार भिती वाटली. पण कुणी आमहाला त्रास दिला नाही की चिडवलेसुद्धा नाही.(आता माझी सटकली - फलटणची पोर म्हणजे काय टुक्कार category वाटली काय? दंगा-मस्ती करणारी category आम्हा मित्रांची पण असले विचार म्हणजे जास्तचं होतयना राव! त्या दिवशी बोलुन दाखविले असते तर आकाश व क्लासच्या बाहेर अशा विजा चमकल्याकी जन्मात लक्षात राहीली असती पावसाळी संध्याकाळची tuition ची तुमची attendance. प्लिज continue...)
काही जणांनी भुगोल हा विषय घेतला होता ११-१२ वीला. त्याचे वर्ग चालायचे drawing class मध्ये, निंबाळकर madamचे. आता या वर्गाला २ दरवाजे आणी मजल्याला जिने दोन. एका जिन्यातुन बाई वरती येऊ लागल्याकी दुसर्या जिन्यातुन विद्यार्थी पसार... आठवते का? (होना भुगोलाचे lecture attend करायचे म्हंटलेकी जीव भगुल्यात पडायचा)
मराठी विषय कसा विसरेन मी - आपली बोली भाषा म्हणुन नव्हे तर चांदवडकर बाई व शाळेचा uniform-साडी(पोरांनो मराठीचा विषय चालु आहे तिकडे लक्ष द्या बाकीचे विषय नकोत! मला नमुद करावेसे वाटतय मुलींनी सांगीतल्या प्रमाणे त्यावेळेस मी शेळपटच होतो. धन्यवाद मी वाचलो, प्लिज continue...) मराठीच्या लेक्चर आहे म्हंटलकी आमची त्रेधातिरपीट व्हायची.
आता धावती ओळख Physics च्या class ला. "Rigid body... Rigid body... Substance..." ऐकुन जाम bore व्हायचे पण बोराटे सरांच्या चेहरा व शिकवण्याची चिकाटी बघुन विषयात कधी कमी marks पडतील असे वाटले नाही.(Hats off for teaching us)
सगळ्या teachers ची list व आठवणी भरपुर आहे पण blog भरपुर मोठा होईल व तुम्ही पळाल, म्हणुन पुन्हा कधीतरी.
Last but not least ज्यांच्यामुळे हा blog पुर्ण होणार नाही ते आदरणीय शेवडे सर. घरच्यांची ओळख असल्यामुळे मला सरांचा बराच support मिळाला. त्यांनी तर मी दहावीला पास झाल्याचा result सांगुन स्वतःच पेढे दिले होते.
हे दिवस कसे फुलपाखरासारखे उडुन गेले ते कळलेपण नाहीत. फुलपाखराला पकडायचा प्रयत्न केलातर हाताला लागतो तो त्याचा रंगेबेरंगी रंग.... या आठवणींचा.

अजुनही बरेच काही आहे तुम्हा सर्वांनबद्दल सांगायला पण पुस्तक बनुन जाईल या सगळ्यांच्या आठवणींचा.
योगेश तर एक best Admin आहे तु या सर्वांचे bonding कायम ठेवायला मदत करशीलच ही अपेक्षा।

आता झालीका सर्व शाळेची व शिक्षकांची भेट.
गाैरीला special thanks मला सुट्टी दिल्याबद्दल की आज blog कुणाचा व काय लिहावे याच्याबद्दल.

पण अजुनपण मला एक गोष्ट खटकत आहे - तुम्हाला अजुन कसे नाही कळाले ती पृथ्वीच्या गोलाशी comparison असलेली व विद्यार्थी दशेत Flat पोट असलेली व्यक्ती कोण???
सांगतो पुढच्या किस्स्यात....!

                                                                                    >>>> MHS किस्सा -५