As you know I started with describing my first interaction about getting in touch with my friend.
Now let's move to another* impressive personality Aditi Kulkarni.
*Note: wherever someone says 'Another' it means first occuranace already specified. E.g. किस्सा 0 was about me.
Aditi, in school used to be less talkative (only close friends can describe it in better way) still always part of various groups.
OK... Let's hand over to her to continue.
विशेष सुचना: वाचकांना नम्र विनंती कंसातील शेरे हे फक्त काल्पनिक असले तरी सत्याशी जुळणी करु शकता :p
मी, Aditi Kulkarni, मुधोजीची विद्यार्थीनी. वरती सांगीतल्या प्रमाणे थोडी reserve category असेलही माझी,ते तुम्हीच ठरवा. आठवतय त्याप्रमाणे शाळेत मुला-मुलींमध्ये एक अलिखीत कमी (न) बोलण्याचे Agreement होते.
Regular routine प्रमाणे Facebook check करताना एक friend request दिसली अगदीच unexpected होते माझ्यासाठी. इतकी वर्ष कुणाच्या(mostly boys) touch मध्ये नसताना एक friend request येते आणी ती पण एका मुलाजी. Can you guess who is the person, who sent me friend request? शिवाजी बंडगर. I accepted the friend request(but obviously Facebook profile check केले असेल). मला जास्त conversation होइल अस expected नव्हते कारण friend rèquest तर भरपुर येतात पण पुढे जास्त काेणी touch मध्ये राहत नाही. तसे friend request accept करताना वेळ घेतला थोडा कारण शाळेच्या आठवणी ताज्या झाल्या(ता. क. एवढी ताजी झाली असेल पण एक कप चहा किंवा coffee घेतल्याशिवाय आमच्या शिवाजी friend request accept केली नसणार). शिवाजीला कुठुतरी कळाले होते मुली एकमेकींच्या contact मध्ये आहेत, त्याने सुचवले काही मुलेपण WhatsApp वरती group chat करतात तुम्हीसुध्धा join व्हाल काय. मला हो म्हणायला कीहीच हरकत नव्हती, कारण ग्रुपमध्ये add करायचा option जरी फक्त Admin कडे असले ग्रुप न आवडल्यास सोडण्याचा option आपल्याकडे असतो. विवेकने मात्र पुढे या WhatsApp च्या functionality चा मनसोक्त आनंद घेतला.
आता पुढे सांगायचे झालेतर कुठल्याच ग्रुपमध्ये मी Add झाले नव्हते to be specific no one has added me to any group. :( मला वाटले आणखी एक Facebook friend list मे Add हो गया. Life goes on म्हणुन व झालेले conversation विसरुन, मी पुन्हा routine life मध्ये मशगुल झाले.
पण मला याची कल्पनाच नव्हती की Blue Nile ची बिर्यानी शिजवायला पातेल भट्टीवर चढवले गेले आहे. अगदी अभिजीतने वरती सांगीतल्या प्रमाणे मलाही unknown number वरुन phone आला कुठल्यातरी credit card किंवा loan च्या offer चा असेल असा विचार आला आणि पटकन 'not interested' सांगुन मोबाईलची battery आणी वेळ दोन्ही वाचवायच्या बेतातच होते पण झाले काहीतरी वेगळेच संभाषण.
मीः हेलो
अनोळखी व्यक्ती: हेलो, आदिती का, मी योगेश निकम बोलतोय.
मी: ओके
योगेश: मी Actually मुधोजी हायस्कुल फलटणला होतो..
(शिवाजीच्या किस्स्याचे विस्मरण झालेली आदिती मनातल्या मनात donation साठी phone केलाकी काय)
मी याच्यासाठी फोन केलायकी आम्ही WhatsApp चा ग्रुप बनवलाय तुला add करु का? आणी आमचा असाही plan आहेकी आपल्या मुधोजी च्या मित्र-मैत्रीणींचा Get-together करायचा.
(WhatsApp वरती बरेच फॉरर्वडेड मेसेज वाचल्यामुळे हा डायलॉग चिटकवावासा वाटतोय : योगेश जोमात आदिती कोमात)
अशाप्रकारे pre-approved loan नव्हे तर WhatsApp group membership चा कॉल घेऊन मी ग्रुपला join झाले.
आता प्रश्न होता - गेटटु होतो की नाही?
काही दिवसानी तिसरी व्यक्ती जी डॉक्टरीच्या व्यवसायात असल्याने मला सारखे dosage देत राहीली गेटटुला येण्याचे. आत्ताच मी नाव सांगतनाही ती व्यक्ती कोण ते पण तुम्हा लोकांना guess करायला वाव आहे, काय अभिजीत बरोबरना?
To be continued.... कहानी अभी बाकी है दोस्तो।
Time for new Post ------------------------------------->>>> Next Page : MHS किस्सा - 2: Risky Decisions
Now let's move to another* impressive personality Aditi Kulkarni.
*Note: wherever someone says 'Another' it means first occuranace already specified. E.g. किस्सा 0 was about me.
Aditi, in school used to be less talkative (only close friends can describe it in better way) still always part of various groups.
OK... Let's hand over to her to continue.
विशेष सुचना: वाचकांना नम्र विनंती कंसातील शेरे हे फक्त काल्पनिक असले तरी सत्याशी जुळणी करु शकता :p
मी, Aditi Kulkarni, मुधोजीची विद्यार्थीनी. वरती सांगीतल्या प्रमाणे थोडी reserve category असेलही माझी,ते तुम्हीच ठरवा. आठवतय त्याप्रमाणे शाळेत मुला-मुलींमध्ये एक अलिखीत कमी (न) बोलण्याचे Agreement होते.
Regular routine प्रमाणे Facebook check करताना एक friend request दिसली अगदीच unexpected होते माझ्यासाठी. इतकी वर्ष कुणाच्या(mostly boys) touch मध्ये नसताना एक friend request येते आणी ती पण एका मुलाजी. Can you guess who is the person, who sent me friend request? शिवाजी बंडगर. I accepted the friend request(but obviously Facebook profile check केले असेल). मला जास्त conversation होइल अस expected नव्हते कारण friend rèquest तर भरपुर येतात पण पुढे जास्त काेणी touch मध्ये राहत नाही. तसे friend request accept करताना वेळ घेतला थोडा कारण शाळेच्या आठवणी ताज्या झाल्या(ता. क. एवढी ताजी झाली असेल पण एक कप चहा किंवा coffee घेतल्याशिवाय आमच्या शिवाजी friend request accept केली नसणार). शिवाजीला कुठुतरी कळाले होते मुली एकमेकींच्या contact मध्ये आहेत, त्याने सुचवले काही मुलेपण WhatsApp वरती group chat करतात तुम्हीसुध्धा join व्हाल काय. मला हो म्हणायला कीहीच हरकत नव्हती, कारण ग्रुपमध्ये add करायचा option जरी फक्त Admin कडे असले ग्रुप न आवडल्यास सोडण्याचा option आपल्याकडे असतो. विवेकने मात्र पुढे या WhatsApp च्या functionality चा मनसोक्त आनंद घेतला.
आता पुढे सांगायचे झालेतर कुठल्याच ग्रुपमध्ये मी Add झाले नव्हते to be specific no one has added me to any group. :( मला वाटले आणखी एक Facebook friend list मे Add हो गया. Life goes on म्हणुन व झालेले conversation विसरुन, मी पुन्हा routine life मध्ये मशगुल झाले.
पण मला याची कल्पनाच नव्हती की Blue Nile ची बिर्यानी शिजवायला पातेल भट्टीवर चढवले गेले आहे. अगदी अभिजीतने वरती सांगीतल्या प्रमाणे मलाही unknown number वरुन phone आला कुठल्यातरी credit card किंवा loan च्या offer चा असेल असा विचार आला आणि पटकन 'not interested' सांगुन मोबाईलची battery आणी वेळ दोन्ही वाचवायच्या बेतातच होते पण झाले काहीतरी वेगळेच संभाषण.
मीः हेलो
अनोळखी व्यक्ती: हेलो, आदिती का, मी योगेश निकम बोलतोय.
मी: ओके
योगेश: मी Actually मुधोजी हायस्कुल फलटणला होतो..
(शिवाजीच्या किस्स्याचे विस्मरण झालेली आदिती मनातल्या मनात donation साठी phone केलाकी काय)
मी याच्यासाठी फोन केलायकी आम्ही WhatsApp चा ग्रुप बनवलाय तुला add करु का? आणी आमचा असाही plan आहेकी आपल्या मुधोजी च्या मित्र-मैत्रीणींचा Get-together करायचा.
(WhatsApp वरती बरेच फॉरर्वडेड मेसेज वाचल्यामुळे हा डायलॉग चिटकवावासा वाटतोय : योगेश जोमात आदिती कोमात)
अशाप्रकारे pre-approved loan नव्हे तर WhatsApp group membership चा कॉल घेऊन मी ग्रुपला join झाले.
आता प्रश्न होता - गेटटु होतो की नाही?
काही दिवसानी तिसरी व्यक्ती जी डॉक्टरीच्या व्यवसायात असल्याने मला सारखे dosage देत राहीली गेटटुला येण्याचे. आत्ताच मी नाव सांगतनाही ती व्यक्ती कोण ते पण तुम्हा लोकांना guess करायला वाव आहे, काय अभिजीत बरोबरना?
To be continued.... कहानी अभी बाकी है दोस्तो।
Time for new Post ------------------------------------->>>> Next Page : MHS किस्सा - 2: Risky Decisions
Good one Aaditiiii..... !
ReplyDelete